Η λέξη «μεταφυσική» χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά τον 1ο αιώνα π.Χ. απο τον Ανδρόνικο της Ρόδου σύμφωνα με τις πραγματείες του Αριστοτέλη,τα έργα που δεν εμπίπτουν στον ορισμό της φυσικής ονομάζονται μεταφυσική (που σημαίνει - πέρα από τη φυσική) είναι ο κλάδος της φιλοσοφίας που προσπαθεί να ερμηνεύσει την φύση της πραγματικότητας του όντος και του κόσμου. Το όνομά της αντλεί την προέλευσή του από το έργο Μετά τα φυσικά του Αριστοτέλη,προέρχεται από την ελληνική μετὰ -φυσική,που σημαίνει «πέρα από τη φύση ή πέρα από το φυσικό"από τον τίτλο που καθορίζεται από τον Ανδρόνικο της Ρόδου (πρώτος αιώνας π.Χ.) σε μια συλλογή από τα γραπτά του Αριστοτέλη. Αυτό δεν σημαίνει ότι η μεταφυσική γεννιέται με τον Αριστοτέλη, αλλά είναι το παλαιότερο γεγονός, δεδομένου ότι υπάρχουν περιπτώσεις της μεταφυσικής σκέψης στους προσωκρατικούς φιλοσόφους . Ο Πλάτων αναφέρει σε διάφορους διαλόγους ποια είναι η ευημερία, η οποία άνοιξε το δρόμο στον Αριστοτέλη Στάγειρα «πρώτη φιλοσοφία»κύριος στόχος της οποίας ήταν η μελέτη του είναι, τα χαρακτηριστικά τους και οι αιτίες τους.
Ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης στη Σχολή Αθηνών από τον Ραφαήλ Sanzio . Ο Αριστοτέλης θεωρείται ο πατέρας της μεταφυσικής.
Ο Αλεξανδρινός φιλόσοφος Ανδρόνικος ο Ρόδιος στον Ι αιώνα π.Χ. δημοσίευσε μια ομάδα από 14 κείμενα του Αριστοτέλη, τοποθετώντας τα στη συλλογή των δοκιμίων μετά τις πραγματείες για τη φυσική, διέταξε τότε τα δοκίμια να μπούν στο τελευταίο ράφι πίσω από τα οκτώ βιβλία σχετικά με τη φυσική. ( Εξου και ο όρος μετά «μεταφυσική». Σύμφωνα με τα παραπάνω, μεταφυσική είναι ένας κλάδος της φιλοσοφίας που μελετά τη φύση, τη δομή, τα κατασκευαστικά στοιχεία και τις θεμελιώδεις αρχές της πραγματικότητας .
Η μεταφυσική ασχολείται με κεντρικά προβλήματα της φιλοσοφίας, όπως είναι τα θεμέλια της δομής της πραγματικότητας και την έννοια του απώτερου στόχου όλων των όντων. Η μεταφυσική σύμφωνα με τα λόγια του Αριστοτέλη έχει δύο βασικά θέματα: το πρώτο είναι η οντολογία και το δεύτερο είναι η τελεολογία , η οποία είναι η μελέτη των άκρων, όπως η απώτερη αιτία της πραγματικότητας. Υπάρχει, ωστόσο, μια αναζήτηση που συνεχίζεται ακόμη και σήμερα σχετικά με τον ορισμό του αντικειμένου της μελέτης της μεταφυσικής.
Ο μεταφυσικός επίσης προσπαθεί να διερευνήσει τα νοητικά μοντέλα μέσω των οποίων αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι, τον κόσμο, συμπεριλαμβάνοντας την ύπαρξη, την έννοια του σκοπού, τις ιδιότητες των πραγμάτων, τον χώρο, τον χρόνο, την αιτιότητα και την πιθανότητα.
Πριν από την ανάπτυξη της μοντέρνας επιστήμης, οι επιστημονικές ερωτήσεις ετίθεντο ως τμήμα της μεταφυσικής, γνωστής ως «φυσική φιλοσοφία». Ο όρος «επιστήμη» από μόνος του, σήμαινε «γνώση». Η επιστημονική επανάσταση ωστόσο, μετέτρεψε την φυσική φιλοσοφία σε μία εμπειρική και πειραματική δραστηριότητα, διαφορετική από την υπόλοιπη φιλοσοφία, και στο τέλος του 18ου αιώνα, άρχισε να ονομάζεται «επιστήμη» για να διαχωριστεί από τη φιλοσοφία.
Έτσι, η μεταφυσική κατέληξε να αποτελεί τον φιλοσοφικό εκείνο τομέα, που προοριζόταν για την εξέταση θεμάτων πέρα από τον φυσικό κόσμο. Η φυσική φιλοσοφία και η επιστήμη μπορούν ακόμα να θεωρηθούν ως θέματα της μεταφυσικής, εάν ο ορισμός της «μεταφυσικής» συμπεριλαμβάνει εμπειρικές ερμηνείες.
Στη σύγχρονη εποχή, τα μεταφυσικά φαινόμενα περιλαμβάνουν αντικείμενα και γεγονότα που βρίσκονται πέρα από τον φυσικό κόσμο και ανήκουν στην κατηγορία «υπεραισθητό», μυστικιστικό,απόκρυφο. Στην καθημερινή ζωή, όταν μιλάμε για τη μεταφυσική φύση, εννοούμε κάτι παράξενο,ακατανόητο, που δεν μπορούμε να αντιληφθούμε με τις φυσικές αισθήσεις.
Μεταφυσική σημαίνει μια από τις πιο σημαντικές μορφές της ανθρώπινης σοφίας και ενσωματώνει την προαιώνια γνώση που όλοι μας αναζητούμε.
Αλίντα Κανάκη-Μήτρας Δημήτρης