Κοράνιο

Κοράνιο

Aπο τον Αhmet karadağ Hocca.

 Η  πρακτική  χρήση  η δύναμη και οι ευεργετικές προσευχές του ιερού  κορανίου  σύμφωνα με  τον διακεκριμένο μελετητή και δάσκαλο της Κωνσταντινούπολης Βαγιαζήτ στο βιβλίο του'' Μιζάν νούφους . ''

Το Κοράνιο (στα αραβικά: أَلْقُرآن‎ ​, αλ Κουράν, στα αγγλικά Qur'an, Koran) είναι το ιερό βιβλίο του Ισλάμ. Το όνομά του σημαίνει κυριολεκτικά "Απαγγελία" και ονομάζεται συχνά "αλ Κουράν αλ Καρίμ", δηλαδή το "Ευγενές Ανάγνωσμα". Οι Μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι το Κοράνιο είναι ο λόγος του Θεού, η καταγραφή της αποκάλυψής του στο ανθρώπινο γένος, έτσι όπως μεταδόθηκε στον προφήτη Μωάμεθ σε μια περίοδο 23 ετών από τον άγγελο Τζιμπριήλ (Γαβριήλ)

Η δομή του έργου

Το Κοράνιο συντίθεται από 114 σούρας (σουράτ = κεφάλαια) που αναπτύσσονται σε ένα σύνολο 6.236 αγιάτ (αγιάτ=στίχους). Κάθε σούρα περιλαμβάνει από 3 μέχρι 286 στίχους. Οι πρώτες σούρες είναι οι πλέον σύντομες που χαρακτηρίζονται από ποιητικό λόγο σε ρυθμική μορφή. Οι επόμενες δεν παρουσιάζουν παρόμοια χαρακτηριστικά πλην όμως έχουν έκδηλες επιδράσεις από τον Ιουδαϊσμό και τον Χριστιανισμό με πολλές επαναλήψεις, όπως παρατηρείται ομοίως και στα λεγόμενα εξ αποκαλύψεως βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης π.χ. στους Ψαλμούς.

Ο ακριβής αριθμός των στίχων του Κορανίου, αποτελεί θέμα συζήτησης, καθώς υφίστανται διαφορετικές μέθοδοι αρίθμησης. Για παράδειγμα η σέκτα που ιδρύθηκε από τον χαλίφη Ρασάντισχυρίζεται ότι ο ακριβής αριθμός των στίχων είναι 6.346. Οι Μουσουλμάνοι συνήθως αναφέρονται στα σούρα όχι με τον αριθμό τους, αλλά με την επικεφαλίδα τους. Η διάταξη των σούρα δεν είναι χρονολογική —σύμφωνα δηλαδή με την περίοδο που αποκαλύφθηκαν κατά τους μουσουλμάνους λογίους— αλλά σύμφωνα με το πως μεταδόθηκε στον προφήτη Μωάμεθ από τον άγγελο Τζιμπριήλ (Γαβριήλ). Μετά από μια σύντομη εισαγωγή[1] ακολουθεί το μεγαλύτερο κεφάλαιο και το Κοράνιο κλείνει με τα μικρότερα σε έκταση.

Η γλώσσα

Το Κοράνιο είναι ένα από τα πρώτα κείμενα που γράφτηκαν σε μια πρώιμη μορφή της αραβικής γλώσσας, τη λεγόμενη Κορανική που είναι η καθαρότερη (καθαρεύουσα) γλώσσα της Χετζάζης (σημερινής Σαουδικής Αραβίας). Στην πραγματικότητα επιβιώνουν ως σήμερα μόνον πέντε προϊσλαμικές επιγραφές που επιβεβαιώνουν τη γραπτή μορφή της γλώσσας σε εκείνη την εποχή και ένα κείμενο, του οποίου όμως η χρονολόγηση αμφισβητείται, το Μουαλλακάτ, δηλαδή οι Απαγορευμένες Ωδές.

Μετά τον θάνατο του Μωάμεθ, το 632, το Ισλάμ ξέφυγε από τα σύνορα της Αραβίας και κατέκτησε ένα μεγάλο μέρος του αποκαλούμενου τότε "πολιτισμένου κόσμου". Συνεπώς οι Άραβες ως κατακτητές, αντιμέτωποι με εκατομμύρια αλλόγλωσσων υπηκόων, απέκτησαν ένα σημαντικό πρόβλημα επικοινωνίας. Αυτό ακριβώς το πρόβλημα ήταν που ώθησε τη γλώσσα σε μια σημαντική αλλαγή και κυρίως στην απώλεια της πολυπλοκότητάς της και του δυσνόητου λεξιλόγιου. Αρκετές γενιές μετά το θάνατο του Μωάμεθ, πολλά εδάφια του Κορανίου έγιναν δυσνόητα για τον μέσο αραβόφωνο πληθυσμό.

Οι Μουσουλμάνοι ισχυρίζονται ότι το Κοράνιο διαθέτει τα χαρακτηριστικά της πνευματικής ποίησης και χάρης και είναι η ίδια η λογοτεχνική του τελειότητα μια απόδειξη της θείας προέλευσής του. Εφόσον αυτή η τελειότητα είναι εμφανής μόνον σε εκείνους που μιλούν Αραβικά, μόνον το αρχικό κείμενο θεωρείται το πραγματικό Κοράνιο. Όλες οι άλλες μεταφράσεις έχουν απλά σχολιαστικό χαρακτήρα. Σύμφωνα μάλιστα με την παράδοση στη μετάφρασή του το ιερό βιβλίο δεν πρέπει ποτέ να λέγεται απλά Κοράνιο, για να μη συγχέεται με άλλες "απαγγελίες" και πρέπει να συνοδεύεται από επιθετικούς προσδιορισμούς όπως το Ένδοξο, το Ευγενές κ.α.

Ένας Μουσουλμάνος λόγιος θα πρέπει να είναι ικανός να διαβάσει και να καταλάβει το Κοράνιο στην αρχική του μορφή. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αρκετοί πιστοί που δε γνωρίζουν την Αραβική αποστηθίζουν το αρχικό κείμενο, θεωρώντας ότι με αυτή την πράξη τους πλησιάζουν περισσότερο τον Θεό.

Μουσουλμανική και κοσμική άποψη

Όπως είναι φυσικό οι απόψεις των κοσμικών λογιών από εκείνες που προβάλλουν οι θρησκευτικοί λόγιοι ανά τους αιώνες και σε όλες τις θρησκείες διαφέρουν. Για τους κοσμικούς λόγιους το Κοράνιο παραμένει ένα έργο στο οποίο ενσωματώνονται αρκετά στοιχεία από ιουδαιοχριστιανικά κείμενα, γεγονός που έρχεται σε πλήρη αντίφαση με τον ισχυρισμό της ισλαμικής διδασκαλίας που θέλει αυτά τα κείμενα σε μεγάλο βαθμό διεφθαρμένα.

Ο Μωάμεθ δεν ήξερε να διαβάζει ή να γράφει. Απλώς απήγγειλε ό,τι του αποκαλυπτόταν, προκειμένου να το αποστηθίσουν και να το καταγράψουν οι σύντροφοί του. Οι Μουσουλμάνοι λόγιοι πιστεύουν ότι το κορανικό κείμενο αντιστοιχεί ακριβώς σε αυτά που αποκαλύφθηκαν στον Μωάμεθ μέσω του αγγέλου Τζιμπριήλ (Γαβριήλ). Σύμφωνα με τις παραδόσεις τα σούρα του Κορανίου άρχισαν να καταγράφονται πριν το θάνατο του Προφήτη, το 632. Στη Μεδίνα λέγεται ότι είχε στη διάθεσή του 65 συντρόφους του, τους οποίους καλούσε τακτικά για να καταγράψουν τις αποκαλύψεις του. Πιστεύεται ότι οι αποκαλύψεις δόθηκαν σε μια περίοδο 20 με 23 χρόνων περίπου, από το 610 ως το θάνατό του το 632.

Σύμφωνα με μία παράδοση, η πρώτη πλήρης σύνθεση του Κορανίου έγινε υπό την διακυβέρνηση του πρώτου χαλίφ (χαλίφης) Αμπού Μπακρ. Ο Ζαΐντ ιμπν Ταμπίτ, ένας από τους γραμματείς του Μωάμεθ, συγκέντρωσε τα κείμενα "από τις μνήμες των ανθρώπων", καθώς ήδη πριν από τον θάνατο του Προφήτη πολλοί ακόλουθοί του ήξεραν απέξω όλο το Κοράνιο.

Πηγή:http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%BF%CF%81%CE%AC%CE%BD%CE%B9%CE%BF